Dit is het blog voor ELI C2 seizoen 2014-2015
Voor het blog van ELI C2 in het seizoen 2015-2016 klik:
maandag 10 augustus 2015
zaterdag 1 augustus 2015
NOG 1 MAAL ! UP-DATE !
Zaterdagavond 1 augustus zou memorabel worden voor the Men in Blue (MIB).
Dit keer geen vergadering, geen leidersbijeenkomst door ELI, of wedstrijdbespreking: nee, er zou afscheid van elkaar genomen worden in een intieme sfeer!
Tegen 17.00 uur waren we compleet toen Pieter ook binnen kwam vallen.
Ook zichtbaar ge-emotioneerd, net als de rest, maar na een goei bakske koffie kwamen we weer los.
Onderling hadden we nog een terugblik over het afgelopen seizoen maar zeker ook de tijd dat we samenwerkten bij ELI.
Wat hebben we geduld moeten hebben, wat hebben we gelachen en toch ook een duidelijke inbreng in de werkwijze van het huidige bestuur van de ELI jeugd.We concludeerden dat we in al die jaren toch iets hadden neergezet bij de ELI jeugd.
Omdat Pieter nog doorgaat met zijn functie als gastheer van ELI op de zaterdagmorgen, Eric die de B2 onder zijn hoede heeft komend seizoen, zouden zij elkaar nog vaak zien, Pierre is een ander verhaal, maar hij liet het al merken en er toch al een beetje tegenop ziet: Geen ELI jeugd.
Maar hij beloofde plechtig om nog eens de verrichtingen te komen volgen.
Inmiddels hadden de dames nog wat "geshopt" , de tafel klaar gemaakt en kwamen er ook bij.
Onze gastheer had inmiddels de BBQ een vuurtje gegeven en die kwam mooi op temperatuur.
Het vlees kon erop, en daarbij zagen we dat onze Pierre "Schrijvers" nog meer in zijn mars had;
Als een volleerd Mastergriller werden worsten, hamburgers en andere culinaire hoogstandjes bereidt!
Niets en niemand kwam tekort, en zelfs de kip en Gijsje kwamen er deze keer ongeschonden vanaf!
De tafel was gevuld met spijs en drank en zeker met heel goed en een gezellig gezelschap!
Hier zaten niet wat leiders en hun vrouwen bij elkaar: Hier zaten vrienden voor het leven, die het zich goed lieten smaken.
Gezellig was het, en het werd al snel later en donker, Maar afscheid nemen viel niet mee, dus door tot in de kleine uurtjes. Toch werd Pieter helemaal overmand door emoties en wilde graag naar huis, maar niet zonder een laatste dankwoord met bijbehorend presentje.
Dit keer geen vergadering, geen leidersbijeenkomst door ELI, of wedstrijdbespreking: nee, er zou afscheid van elkaar genomen worden in een intieme sfeer!
Tegen 17.00 uur waren we compleet toen Pieter ook binnen kwam vallen.
Ook zichtbaar ge-emotioneerd, net als de rest, maar na een goei bakske koffie kwamen we weer los.
Onderling hadden we nog een terugblik over het afgelopen seizoen maar zeker ook de tijd dat we samenwerkten bij ELI.
Wat hebben we geduld moeten hebben, wat hebben we gelachen en toch ook een duidelijke inbreng in de werkwijze van het huidige bestuur van de ELI jeugd.We concludeerden dat we in al die jaren toch iets hadden neergezet bij de ELI jeugd.
Omdat Pieter nog doorgaat met zijn functie als gastheer van ELI op de zaterdagmorgen, Eric die de B2 onder zijn hoede heeft komend seizoen, zouden zij elkaar nog vaak zien, Pierre is een ander verhaal, maar hij liet het al merken en er toch al een beetje tegenop ziet: Geen ELI jeugd.
Maar hij beloofde plechtig om nog eens de verrichtingen te komen volgen.
Inmiddels hadden de dames nog wat "geshopt" , de tafel klaar gemaakt en kwamen er ook bij.
Onze gastheer had inmiddels de BBQ een vuurtje gegeven en die kwam mooi op temperatuur.
Het vlees kon erop, en daarbij zagen we dat onze Pierre "Schrijvers" nog meer in zijn mars had;
Als een volleerd Mastergriller werden worsten, hamburgers en andere culinaire hoogstandjes bereidt!
Niets en niemand kwam tekort, en zelfs de kip en Gijsje kwamen er deze keer ongeschonden vanaf!
De tafel was gevuld met spijs en drank en zeker met heel goed en een gezellig gezelschap!
Hier zaten niet wat leiders en hun vrouwen bij elkaar: Hier zaten vrienden voor het leven, die het zich goed lieten smaken.
Gezellig was het, en het werd al snel later en donker, Maar afscheid nemen viel niet mee, dus door tot in de kleine uurtjes. Toch werd Pieter helemaal overmand door emoties en wilde graag naar huis, maar niet zonder een laatste dankwoord met bijbehorend presentje.
Natuurlijk werd Pieter hiervoor bedankt en liet hij zijn collega`s MIB toch achter.
The Men in Blue, een begrip bij vele ELI jeugd mensen.
The Men in Blue die alle spelers, hun ouders die altijd een grote getale aanwezig waren, willen bedanken voor hun steun en inzet! Zonder jullie hadden wij dit allemaal nooit kunnen bewerkstelligen. Daarvoor onze HARTELIJKE DANK!
Wij, the Men in Blue, namen uiteindelijk geen afscheid met een vaarwel:
nee, dit werd een TOT ZIENS !
Voor alle mensen die deze Blog regelmatig bezochten, natuurlijk voortreffelijk in elkaar gezet en bijgehouden door William (TOP gedaan kerel), BEDANKT voor jullie belangstelling:
We nemen dan ook gepast afscheid van jullie met de woorden:
HOUDOE EN BEDANKT !
Abonneren op:
Posts (Atom)